Στην συνέλευση της 7 Μάη που αποτέλεσε και την φετεινή μας πρώτη στην πλατεία Εσταυρωμένου καθώς επιστρέψαμε και πάλι στον ανοιχτό δημόσιο χαρακτήρα των συνελεύσεων των πλατειών, συζητήσαμε και αποφασίσαμε:
-ενημερωθήκαμε από τα mail που μας έστειλαν για δραστηριότητες, επαφές και καλέσματα αντίστασης ανά την επικράτεια
-ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της λαϊκής συνέλευσης Χαϊδαρίου, θα συμμετάσχουμε μαζί με άλλες συνελεύσεις των όμορων περιοχών, στην συνέλευση για παρεμβάσεις στον χώρο της Υγείας και της Περίθαλψης, την Παρασκευή 11 Μάη στις 8μμ στην πλατεία Ηρώων. Ορίσαμε κάποιους γενικούς άξονες σε επίπεδο προτάσεων.
-ορίσαμε την 26 και 27 Μάη ως ημερομηνίες για την διοργάνωση διήμερου ενάντια στην τσιμεντοποίηση του Πατιναζ -και κατ' επέκταση του Μπαρουτάδικου- με συναυλία και σχετικές συζητήσεις στον επίμαχο χώρο τοιυ Πατινάζ. Εν τω μεταξύ, η ομάδα εργασίας που προετοιμάζει την εκδήλωση, πέρα από πρακτικές διευθετήσεις, θα φροντίσει να τροφοδοτήσει τη συνέλευση με δεδομένα γύρω από την ιστορικότητα και την συγχρονία του Μπαρουτάδικου προκειμένου να οριστεί το περιεχόμενο της εισήγησης.
-αναβλήθηκε η διοργάνωση εκδήλωσης από την ΛΣΑ σχετικά με την "κρίση και την ψυχική υγεία" για τις πρώτες ημέρες του Ιούνη
-συζητήθηκε εκτενώς το φαινόμενο του νεοναζισμού με αφορμή την εμφάνιση ενός υπολογίσιμου ποσοστού της ΧΑ στην περιοχή μας στις πρόσφατες εκλογές. Είμαστε αποφασισμένοι, πέρα από τις διαφορετικές αποτιμήσεις και ερμηνείες που διατυπώθηκαν μεταξύ μας, να σταθούμε απέναντι σε οποιοδήποτε ενδεχόμενο φυσικής και πολιτικής παρουσίας των φασιστών στο Αιγάλεω. Εδώ δεν πρόκειται για τον αποκλεισμό μιας -υποτίθεται- πολιτικής άποψης αλλά για την οργανωμένη άμυνα κοινωνικών και πολιτικών ομάδων απέναντι στη σιωπηλή συναίνεση αφανισμού τους, πρόκειται για την άρνηση σε οποιοδήποτε ενδεχόμενο κοινωνικής νομιμοποίησης μιας εγκληματικής οργάνωσης που έχει ιστορικά αποδείξει τις φρικαλέες της ρατσιστικές και μισάνθρωπες επιδιώξεις. Είμαστε σίγουροι, γιατί ζούμε στο Αιγάλεω, ότι οι τρεις χιλιάδες ψήφοι της ΧΑ στην περιοχή δεν σηματοδοτούν επουδενί μιαν αντίστοιχη κοινωνική επίγνωση και νομιμοποίηση αυτών των φρικαλεοτήτων (πώς μπορούν άλλωστε στο βαθμό που η περιοχή μας έχει μετρήσει χιλιάδες θύματα του ναζισμού;) αλλά είναι ένα "φρούτο" μιας περίτεχνα κατασκευασμένης "ψήφου διαμαρτυρίας". Πρόκειται για ένα "φρούτο" της κρίσης που θα σαπίσει γρήγορα μαζί με το ξεπέρασμά της. Έως τότε όμως, οι δρόμοι μας ανήκουν, χρειάζεται αποδόμηση της κυρίαρχης προπαγάνδας που έθρεψε το "αυγό του φιδιού", δουλειά πόρτα με πόρτα για την αποκάλυψη του εγκληματικού χαρακτήρα του "λαϊκού συνδέσμου" μπράβων και παρακρατικών, δουλειά πόρτα με πόρτα για την ανατροπή αυτού του πολιτισμού που γεννά τις διακρίσεις, την ανισότητα και τους κοινωνικούς αποκλεισμούς. Η ανοχή στο φασισμό είναι αυτοκαταστροφική!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου